Tag zwijgend

Historische Kring Glanerbrug vertelt het verhaal van Bertus Meijeringh, een Glanerbrugse marinier die in de jaren 1950 diende in Nederlands Nieuw-Guinea. Bertus beschrijft zijn ervaringen, waaronder de intense training bij het Korps Mariniers, de reis naar het verre oosten, en de uitdagingen van het tropische klimaat en vijandelijke infiltraties. Hij deelt ook persoonlijke herinneringen, zoals de angstige nachten in de rimboe en het emotionele weerzien met zijn familie na terugkeer. Dit verhaal biedt een uniek historisch perspectief op deze belangrijke periode.

Ben Voogsgeerd vertelt over zijn dienstplicht in 1949, waarin hij weigerde naar Nederlands-Indië te gaan. Hij dook onder na inschepingsverlof en werd later opgepakt. Ondanks druk en bedreigingen weigerde hij mee te gaan en kreeg een gevangenisstraf. Hij werkte onder strenge bewaking op boerderijen en in kampen. Voogsgeerd noemt deze periode "Verloren jaren" en bleef verbonden met andere Indië-weigeraars. Zijn verhaal illustreert het moeilijke lot van dienstweigeraars tijdens de dekolonisatieoorlog.

Willie Hering, geboren in 1925, diende twee keer in Nederlands-Indië. Zijn eerste uitzending in 1947 was naar Java, waar hij deel uitmaakte van de West-Brigade. Hij sprak zelden over zijn ervaringen, behalve over een angstig moment met een slang. In 1953 ging hij opnieuw, dit keer naar Nieuw-Guinea om Indonesische infiltraties te bestrijden. Hij keerde in 1954 terug naar Nederland. Hering trouwde in 1965 en kreeg twee zoons. Hij overleed in 1992.

Bertus "Betske" Hesseling werd geboren in 1926 in Glanerbrug. In 1947 vertrok hij als dienstplichtige naar Nederlands-Indië. Hij diende op Sumatra, waar hij patrouilles uitvoerde tegen opstandelingen. Tijdens een patrouille op 16 juli 1947 werd hij dodelijk getroffen door vijandelijk vuur. Zijn commandant prees zijn moed en verantwoordelijkheidsgevoel. Bertus werd geliefd door zijn kameraden. Hij overleed op 20-jarige leeftijd en zijn dood liet een diepe indruk achter op zijn familie in Glanerbrug.

Ko Kwakman, een Glanerbrugse jongeman, werd in 1946 naar Nederlands-Indië gestuurd. Hij schreef later een verslag over zijn ervaringen, waaronder de lange reis, de slechte omstandigheden aan boord, en de gevaren tijdens patrouilles. Kwakman maakte schermutselingen en beschietingen mee, wat zijn tijd in Indië zwaar maakte. In 1950 keerde hij terug naar Nederland, waar hij een warm welkom kreeg in zijn geboorteplaats. Zijn verhaal biedt een inzicht in de ervaringen van Nederlandse soldaten tijdens de politionele acties.

ohan Leerkotte, geboren in 1927, werd tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers opgepakt maar wist te ontsnappen. Hij sloot zich aan bij het Engelse leger en keerde in 1945 terug in Glanerbrug als bevrijder. Later moest hij naar Nederlands-Indië, waar hij diende tijdens de chaotische Bersiap-periode. Johan keerde in 1948 terug naar Nederland na 2,5 jaar dienst in Indië. Hij sprak nooit over zijn ervaringen daar en overleed in 1988.