Op donderdag 17-3-2022 zijn we op bezoek geweest bij de Indië veteraan Roelf Wolterink (98) in Rijssen. Als onderofficier en sergeant van het ruim 800 man tellende bataljon Friesland beleefde hij in het voorjaar van 1946 zijn vuurdoop in Bandoeng. Het bataljon bestond uit Friezen, maar op het laatste moment werden er nog 28 Twentse jongens aan toegevoegd waaronder Kor Heupink – Broer Boek – Groeneveld en Katharinus van der Weide uit Glanerbrug. Wolterink is ondanks zijn hoge leeftijd nog erg kwiek en helder van geest; plaatsnamen en de namen van zijn kameraden kwamen zonder aarzeling voorbij, met name over Cor Heupink wist hij veel te vertellen. Helaas over Katharinus van de Weide, waar onze belangstelling naar uitging, was er weinig nieuws. Een patrouillegang op 19 april 1946 wordt de dan 27 jarige Glanerbrugger fataal, als de vijand met een witte vlag zwaait staat Katharinus op wordt hij in zijn hoofd geschoten en overlijd ter plekke. Ondanks diverse zoektochten is er van hem nooit iets terug gevonden.

Wolterink bleef drie jaar in Indië. Nam in 1947 op Midden-Java deel aan de eerste politionele actie en kwam daar in een soms verschrikkelijke oorlog terecht.  Ja het was soms erg, heel erg zelfs. Dat er wederzijds gruweldaden zijn gepleegd wil Woltering niet ontkennen, maar dat gebeurde niet structureel. Maar er bestaat geen schone, lieve oorlog. Oorlog kent geen winnaars, alleen verliezers. In de Twentse Courant Tubantia van 21 februari 2022 gaat Wolterink dieper in op het onderzoek naar het Nederlandse oorlogsgeweld in de voormalige kolonie. De resultaten raken hem diep. Zo diep dat hij een brief schrijft naar president Mark Rutte, de inhoud van deze brief hebben wij als HKG in mogen zien en op de inhoud valt niets af te dingen.

Het was een interessante middag en bovendien gezellig. Gelukkig heeft Wolterink geen trauma’s overgehouden van het vele dat hij meegemaakt heeft. Hij staat nog volop in het leven en hij zal ons in Glanerbrug met een bezoek komen vereren.

Willie Meester